Początków feminizmu należy doszukiwać się w XVII wieku. Jego rozwinięcie nastąpiło jednak od przełomu XVIII i XIX wieku. Historię feminizmu dzieli się na tzw. trzy fale.
Fala pierwsza nazywana inaczej „starą falą” wiąże się z aktywnością sufrażystek w Ameryce oraz Wielkiej Brytanii. Podczas pierwszej fali walczono przede wszystkim o prawa wyborcze, a także o ekonomiczna poprawę warunków bytowych kobiet. Dążono także do zreformowania prawa rodzinnego oraz równości praw kobiet i mężczyzn w aspekcie własnościowym. Walczono równocześnie o dostęp kobiet do uczelni wyższych oraz zawodów dotychczas zastrzeżonych jedynie dla mężczyzn. Rezultatem walki sufrażystek było przyznanie kobietom praw wyborczych. Pierwsza odpowiednie uregulowania wprowadziła Nowa Zelandia.
Druga fala feminizmu objęła lata 1960 - 1980. Dominuje pogląd, iż była ona kontynuacją fali pierwszej i wiązała się z działalnością sufrażystek. Nurt feminizmu drugiej fali funkcjonuje po dziś dzień równolegle z tzw. Trzecią fala. Druga fala w przeciwieństwie do pierwszej nie była tak skoncentrowana na walce o prawa wyborcze jak przeciwdziałaniu innych form dyskryminacji kobiet w życiu publicznym. Odczuwano jednocześnie rozczarowanie związane z falą pierwszą pierwszą bowiem wywalczone regulacje prawne nie przyniosły faktycznej równości płci.
Feminizm trzeciej fali rozpoczął się w 1990 roku i trwa do dziś. Powstał jako odpowiedź niektóre postulaty feminizmu drugiej fali. Zgodnie z ideą tej fali nie istnieje jeden przyjęty model praw kobiet, natomiast zróżnicowany jest on ze względu na społeczeństwo, pochodzenie etniczne, narodowość czy wyznanie). Ogólnie można przyznać iż fala trzecia skupiła się bardziej na aspekcie mikro kobiecości, w przeciwieństwie do fali drugiej która rozpatrywała te aspekty w perspektywie makro.
Polski feminizm zapoczątkowany został w XIX wieku dzieli się na 7 tzw. fal (trwających po ok. 20-30 lat). Aktualnie w Polsce działa feministyczna Partia Kobiet. Partia Zielonych także wyznaje wiele zasad związanych z feminizmem.
(żródło)
